Ay olmak güneşi yakinen bilmekti
Nuru ile yol gösterip, aydınlatırken
Emaneti kendinden bilmemekti.
Her fazlında ayrı bir latafete nuru ile bilgi verip zuhurundan zevklenmekti.
Duygular üzerinde gezinirken
Deryaları peşinden sürüklediği gibi gelgitler yapmaktı.
Umutsuz insanların mutsuzluk beşiği Kimisine de kalp huzuruydu.
Rahman ve Rahimiyete bakan yüzüyle
Kulunun düşüncesinde, ona şah damarından daha yakın...
Toprağın rahmine düşen tohumların doğum sancısı...
Kimine göre anne baba tadında şefkat, merhametti ay ...
Şükrünü eda edemeyenlerin
Rüştünü isbat etmeyenlerin murakıbı,
Denize düştüğünde ıslanmayan, mehtap
Kuyuya düştüğünde tutulamayan, erişlemeyen,
Aşıkların şiirlerine söz Bilinçaltının kapısı,
Güzellerin yüzündeki ayın ondördü,
İnsanın karanlık gece yanında ki aradığı nur,
Gece çöldeki kervanların serabı.
Yesrib'lilere veda tepelerinden doğan ay
Velhasılı, Menzil menzil nurun insanla yolculuğuydu ay
K.B.E. Y. Hafize Şanlı
Yorumlar (0)
Yorum Yazın