Varlığımızın görünür olmasına sebebiyet verir Güneş.
Her gün bir Güneş doğar tüm varlıkların üzerine. Ardından bir var olma çabası başlar geceye varıncaya dek. Gece olup da kalınca nefsinle tek başına, kalbinle bir muhasebeye oturursun. Hani dersin bu muydu benim varlığım, bu muydu benim varlığımı ispat için gayretim?.. Bir de bakarsın ki; ters çaba gayretinle birleşince hırsın, olur sana cehennemin. Sen; cenneti yaşayacağım, huzuru bulacağım sanırsın, istediklerini başkalarını etkileyerek oluşturmaya çalışırken. Gece muhasebesi gerçeği vurur yüzüne. Ama yanılgın, nefsin senden hesap sorduğunda başlar, nefsin hakkını ister senden içindeki egon kabz olurken.
Kayyumiyet noktasında düşünceler sarmıştır dört bir yanını. Beynini kemirir doğru davranışı oluşturamayan o akıl körlüğün, kalp kirliliğin ve paslı aynan.
Gün içerisinde sahte cennet ve sahte cehennemlerinle aldanmışsındır. Zaman geride kalmış, iş işten geçmiş sanmışsındır. Bir kahır gelmiştir gönlüne, çöreklenmiş oturmuştur bir yılan gibi içine, şeytanın sesine kulak kesilip doğru ve yanlışı ayırt etmekten uzak kalmışsındır. Ne yana baksan karanlık, ne yana baksan yalnızlık... Benim istediğim şeyler istediğim şekilde olsun ısrarının karanlığıdır bu mahkumiyet. Oysa Güneş, sadece sana değil tüm varlığa armağandır. Egonu aşağı çekersen esenliğe varacaksındır.
Peki nasıl çekecektin egonu aşağıya?
Çıkmışsın en yukarıya, ben ben naraları atarak şeytanla başbaşa!.. Şeytan da çeker gider şimdi gülerek, istediğini almışcasına. Ben dediğin egon ve kocaman yalnızlığın ve de ne yapacağını bilemeyen akıl körlüğünle ne yaparsan yap şimdi...
Yardım edecek hiç kimse kalmamıştır sana seni yaratan var eden Yüce Allah'tan başka...
Şimdi egonu o dağın tepesinde bırakıp Allah'ın ipine tutup ortaya gelme vakti...
Peki nasıl olacak bu? Dilimizde onun ismi, dilimizde onun esması. Bir estağfurullah, bir zikir, bir samimiyet, bir teslimiyet. Sonra görünür meleklerin sureti. Sonra hayret ki ne hayret.
Allah'a iman ettim kurtuldum kahırdan. Kurtuldum olumsuz etki veren şeytanın korku ve telaşından. Kurtuldum başkalarını etkilemeye çalışmaktan. Ve kurtuldum vermeden almaya çalışmaktan.
Dilimde Ya Muhyi ve dilimde Ya Mütekebbir. Oldum ben de meleklerle bir!..
Varlığım Allah'ın boyasıyla boyanmakmış. Varlığımı yanlış yerde oluşturmaya çalışmanın cehennemiydi bu anlattıklarım.
Kalbimi iffet ile kibirden temizlerken, isar ile de gönül aynamı parlattım. Ne verdiğime dikkat edip şikayeti azalttım. Şartsız sevginin gerçek varlığa sebebiyet verdiğini işte ben o dağda tek başınayken anladım...
Merve KARADENİZ
Yorumlar (0)
Yorum Yazın